Veel kilometers...
Vertrekken
Hier dan eindelijk het eerste deel van ons reisverslag, geschreven bij de ondergaande zon op een bergtop in Coìn (± 20 km van Marbella).
Inmiddels is het bijna een week geleden dat we uit Heesch vertrokken zijn. Helaas hebben we (tot de verbazing van velen ;) de geplande vertrekdatum van 15 september niet gehaald,
Maar na enkele dagen langer, hard en lang doorwerken èn met veel hulp van familie en vrienden waren we maandag 19 september uiteindelijk dan toch klaar voor vertrek.
Na het zoveelste afscheid van het thuisfront gingen we op weg naar onze eerste bestemming; de Mc Donalds. Nadat we hier ons internationale avondmaal opgegeten hadden, konden we dan echt vertrekken.
Kilometers maken
De eerste avond hebben we overnacht in Frankrijk, zo'n 200km boven Parijs.
Ons voornemen om vroeg op te staan hebben we niet uitgevoerd, ons bed slaapt dus heerlijk.
De tweede dag verliep net als de eerste erg voorspoedig. De auto had weinig problemen met de vele kilometers en de hoge snelheden (kruissnelheid zo'n 95-105km/u).
's Avonds zijn we om 21:30 uur gestopt met rijden, zodat we de volgende dag wèl vroeg konden vertrekken. Maar voor het slapen moest er uiteraard nog gegeten worden.
We dachten onszelf te verwennen met een maal uit het wegrestaurant aangezien we geen zin meer hadden om te koken. We hebben hier snel, maar jammer genoeg duur, lauw en enorm vet gegeten.
Door de snelle service konden we wel bijtijds naar bed. Echter niet voor Frank het satellietmodem uitgeprobeerd had. En ja hoor, vanaf een parkeerplaats in Noord-Spanje hadden we verbinding met internet. Het enige dat wat problemen met zich meebracht was msn-messenger.
De derde dag zijn we wel vroeg opgestaan en op tijd vertrokken. Op deze manier hoopte we voor de spits Madrid voorbij te zijn. Dit lukt niet helemaal door in ons 'vakantie tempo' op te staan en te ontbijten.
Toch technische problemen
Helaas verliep het tweede deel van deze dag minder voorspoedig dan de vorigen. De temperatuur van de auto liep te ver op omdat de dop van de koelvloeistoftank al bij 95graden open ging en al het koelwater eruit gooide. De lagere brandstofprijzen in Spanje (€0,97/l ipv €1,15/l in Frankrijk) werden hierdoor gecompenseerd met de vele liters koelvloeistof. Na vijf kannen zijn we dan ook overgestapt op water. Na gemiddeld 120 km kon er steeds weer ruim 5 liter bijgevuld worden. Om 22:00 uur ontmoetten we Benny en Anja (onze Belgische reisgenoten) in Marbella. Eindelijk zat het vervelendste deel van de reis er op. Van Heesch naar Marbella in 3 dagen is toch wel een hele zware rit. Onze lange dag werd hier aan het strand in Marbella beloond door een meer dan prachtig logeeradres bij de oom en tante van Frank. We hebben hier genoten van de rust, heerlijk eten en vooral van de douche.
Koen van Geleuken
's Morgens hebben we na een voortreffelijk ontbijt de watertanks gevuld en zijn we vertrokken richting Koen van Geleuken. Koen is één van de die-hards van de Unimog Globetrotter Club. Hij woont sinds 3 jaar op een berg in Coìn waar we momenteel verblijven. De berg op was nogal spannend omdat de weg naar boven gister van een verse laag beton was voorzien en wij dus met onze Unimogs zo de berg op moesten rijden... erg stijl... Gisterenavond hebben we met zijn vijven lekker zitten barbecuen. Het uitzicht is hier werkelijk fenomenaal! Je kunt hier zo'n 270graden rond en ca. 20km ver kijken over het prachtige Spaanse landschap…
Koen heeft behoorlijk wat Unimog onderdelen op voorraad en kent hier de omgeving.
Reserve remtrommel
Vandaag zijn Benny en Frank met hem op zoek gegaan naar wat onderdelen en hebben ze wat onderhoud aan de Unimogs gepleegd. We hebben tenslotte inmiddels al 2500km gereden! Frank had met behulp van het door Koen ontwikkelde speciaalgereedschap de 'naaf getrokken' en de kering vervangen. Toen de klus geklaard was en het wiel er weer op zat, ging Frank zijn vochttekort aan het aanvullen. Benny verbaasde zich en vroeg Frank: "Allé Frank, hebt gij ook een reserve remtrommel bij u??"
Oeps... remtrommel vergeten... Het wiel er maar weer af...
Hopelijk kunnen we morgen de oversteek naar Marokko gaan maken.
Vanavond hebben we ook nog even de rolluikjes opgehangen (daar hadden we nog geen tijd voor gehad)
Zondag 25 september 2005
Vandaag vroeg uit de veren. Eerst heb ik voor mijn werk nog iets gedaan en even de website online gezet. (het was gister 2.30u voor het af was) Daarna nog even de laatste dingen aan de Unimogs gedaan, waar we gister niet aan toe kwamen. Voor mij was dat alle olieniveaus controleren, een extra rubberen ring in de radiatordop (wat ons koelprobleem hopelijk oplost) en wat gaatjes in de vloer dichtkitten.
Janneke heeft zich toegelegd op het opruimen van onze 'varkensstal' en het herindelen van de kastjes, wat vast niet de laatste keer was.
Na het werk nog even douchen en dan zijn we klaar!
Uiteindelijk waren we rond 15.00u klaar voor vertrek. Nog even afscheid nemen van Herman, Margreet en de kids waar we de afgelopen dagen te gast waren. (Koen woont op het terrein van Herman en Margreet, die hier in Coín 3 mooie vakantiehuisjes bezitten. zie www.elsigiloso.com ).
Daarna Koen gedag gezegd, maar niet zonder nog even een foto te trekken en 2 reserve remcilinders mee te nemen.
Shopping Center
Voor de overtocht wilden we nog even inslaan in het shopping center in Marbella. Helaas, dat bleek gesloten. Dan maar besloten met 1 unimog op zoek te gaan naar een supermercado abierto. Wij dus met zijn 4-en in onze Unimog Marbella in. Na ruim een uur rondjes rijden vonden we een parkeerplek bij de OpenCor. 365 dagen per jaar open van 8.00u - 2.00u.. Daar nog even inkopen gedaan en terug naar de andere Unimog.
De boot missen…
Bij het shopping center hebben we vervolgens wat gegeten om snel weer te kunnen vertrekken naar Algaceiras. Daar aangekomen bleek de laatste boot net vertrokken… Althans, richting Ceuta. De boot naar Tanger konden we nog nemen, maar die was €30,- duurder (prijs), duurde 2,5 uur ipv 35min en dan kwamen we dus om 1 uur aan in Marokko waar we dan nog een slaapplaats moesten zien te vinden. (Ceuta is een Spaanse enclave waar je in elk geval veilig kunt overnachten.) Wij dus tickets gekocht voor de éérste boot op 26 september, welke om 7.00u zou vertrekken.
Verjaardag aan de haven…
Maar het was dus nog de 25e en om 12uur zou Janneke jarig zijn! Wij vooraan één van de 3 rijen voor inschepen gaan staan om daar te overnachten. Terwijl Janneke nog even een slaapje deed, maakten wij nog even een pintje soldaat aan de kade.
Toen het wat kouder werd (en 23.30u) zijn we met zijn 4-en in onze Unimog gaan zitten alwaar we een flesje champagne openden op de naderende verjaardag en overtocht te vieren. Om 0.00u konden we Janneke dan eindelijk feliciteren en mocht ze haar meegenomen cadeautjes open maken.
Uiteraard hebben we voor haar gezongen (in het Nederlands, Belgisch en Engels) en hebben we de fles Africa…. Opengetrokken.. Lekker spul!
Wel een beetje bijtijds naar bed, want om 5.50u zou de wekker gaan. Onze boot zou tenslotte om 6.00u gaan laden. Dachten we..
Lees verder...